مرا  به ياد مي آوري ؟ من همانم كه بادها را مي فرستم تا ابرها را  در  آسمان پهن كنندو ابرها را پاره پاره  به هم فشرده مي كنم تا  قطره اي باران از  خلال آن ها بيرون آيد و به خواست من  به تو اصابت كند تا  تو فقط  لبخند بزني، و اين در حالي بود كه پيش از فرو افتادن آن قطره باران، نااميدي تو را پوشانده بود.

  (روم 48)

چه چيز جز بخشندگي ام  باعث شد تا مرا كه مي بيني خودت را بگيري؟

(انفطار 6) 

گفته بودم كه بيايي غم دل با تو بگويم

چه بگويم كه غم از دل برود چون تو بيايي

براي كشف اقيانوس هاي جديد بايد جرئت ترك ساحل خود را

 داشته باشيم.

جهان جهان تغيير است نه تقدير

خدايا هرگز نگويم دستم بگير عمريست گرفته اي رهايش مكن

در حديث معراج آمده است:

ذكر تسبيح ساكنان آسمان اول چنين است:

سبحان ذي الملك و الملكوت

پاك و منزه خداوندي كه صاحب سلطنت مطلق ظاهر و باطن است.

بحار الانوارج86ص49

پيروي كردن از ظنّ و گمان و هوا و هوس و تقليد كوركورانه، عقل گرايي و تعقّل را تهديد مي كند و همين عامل مي تواند به توليد خرافه و گرايش به خرافه گرايي بينجامد. در صورت به كار نبستن عقل و استدلال در مسائل مختلف زندگي، حتّي در امور جزئي و پيش پا افتاده، زندگي، نظم و منطق خود را از دست مي دهد و دچار مشكل و چالش مي شود، در حالي كه با به كارگيري عقل و استدلال، نه تنها از مشكلات در امان هستيم و آسان تر به راه حل مي رسيم، بلكه خرافه نيز ريشه كن خواهد شد.

خداوند مي فرمايد: «گويند: اي خدا! ما بزرگان و پيشوايان خود را اطاعت كرديم كه ما را به راه ضلالت كشيدند».22 در اين ايه، تأكيد بر اين است كه تقليد كوركورانه و عدم توجّه به عقل، مي تواند هر چيز ناحقّ و ناصواب (خُرافه) را درست جلوه دهد و زندگي فرد را تباه كند.

عقل، همواره مورد تأكيد و تاييد قرآن كريم بوده است و خود قرآن نيز از استدلالات عقلاني استفاده مي كند و برخي موانع تعقّل را مطرح مي نمايد. قرآن، دوري از تعقّل را زمينه افتادن در دام جهل و تعصّب هوا و هوس و ظنّ و گمان و تقليد كوركورانه و خرافات مي داند.

 پس بر هر مسلماني كه به قرآن اعتقاد دارد، لازم است در همه امور زندگي، عقل را كليد و چراغ و معيار خود قرار دهد تا از جهل و آفات آن در امان بماند.

خُرافه گرايي و خُرافه پرستي، مي تواند زندگي را بي معنا و بي فايده و تلخ نمايد و مشكلات بسياري را فراهم آورد. خرافه، به دليل بي بهرگي از حقيقت و داشتن مباني سُست و عدم تناسب با علم و قوانين طبيعت و فطرت، هرگز نمي تواند به زندگي انساني معنا دهد و روح بشر را قانع و سيراب سازد. لذا به كار گرفتن آن، زندگي را از هدفداري و منطق و نظم و آهنگ، تهي مي كند و تنها راه رويارويي با آن نيز تمسّك به علم و عقل و حقيقت است.

 يا رب آن يوسف گم گشته به من بازرسان

تا طربخانه كني بيت حزن بازرسان

اي خدايي كه به يعقوب رساندي يوسف

اين زمان يوسف من نيز به من بازرسان

رونقي بي گل خندان به چمن بازنماند

يارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان

از غم غربتش آزرده خدايا مپسند

آن سفركرده ما را به وطن بازرسان

اي صبا گر به پريشاني من بخشائي

تاري از طره آن عهدشكن بازرسان

شهريار اين در شهوار به در بار امير

تا فشاند فلكت عقد پرن باز رسان

 شهريار

 فرمايشات مقام معظم رهبري در اجلاس بيداري اسلامي

مسئله ديگر تربيت علمى جوانهاست. بايد كشورهاى اسلامى از لحاظ علم و فناورى پيشرفت كنند. گفتم غرب و آمريكا به بركت علم توانستند بر كشورهاى دنيا مسلط شوند؛ يكى از ابزارهاشان علم بود؛ ثروت را هم با علم به دست آوردند. البته مقدارى از ثروت را هم با فريبگرى و خباثت و سياست به دست آوردند، اما علم هم مؤثر بود. بايد علم پيدا كرد. روايتى است كه فرمود: «العلم سلطان من وجده صال و من لم يجده صيل عليه».(3) بايد علم پيدا كنيد. علم كه پيدا كرديد، پنجه‌ى قوى پيدا خواهيد كرد. اگر علم نداشته باشيد، كسانى كه داراى پنجه‌ى قوى هستند، دست شما را ميپيچانند. جوانهاتان را به علم تشويق كنيد؛ اين كار ممكن است؛ ما در ايران اين كار را كرديم. ما قبل از انقلاب در رديفهاى آخرِ آخرِ علمى دنيا قرار داشتيم، كه هيچ نگاهى به طرف ما جلب نميشد. امروز به بركت انقلاب، به بركت اسلام، به بركت شريعت، كسانى كه در دنيا ارزيابى ميكنند، گفتند و در دنيا منتشر شد كه ايران امروز از لحاظ علمى در رتبه‌ى شانزدهم دنياست. اين مال چند ماه قبل از اين است. خود آن مراكزى كه اين بيان را كردند، پيش‌بينى كردند و گفتند تا چند سال ديگر - معين كردند تا چه سالى؛ مثلاً تا ده سال، دوازده سال ديگر - ايران به رتبه‌ى تك‌رقمى خواهد رسيد؛ آنها گفتند چهارم در دنيا. اين به اين خاطر است كه شتاب علمى در ايران، شتاب زيادى است. البته ما از دنيا هنوز خيلى عقبيم. شتاب ما چندين برابر متوسط شتاب دنياست، اما باز عقبيم. اگر با اين شتاب پيش برويم، به جلو خواهيم رسيد. اين حركت در دنياى اسلام بايد ادامه پيدا كند. كشورهاى اسلامى داراى استعدادند. جوانهاى خوبى داريم، جوانهاى خوبى داريد؛ استعدادهاى خوبى هستند. يك روز در بخشى از تاريخ، علم دنيا دست ما مسلمانها بوده؛ چرا امروز اينجور نشود؟ چرا توقع و انتظار نداشته باشيم كه تا سى سال ديگر دنياى اسلام بشود مرجع علمى دنيا، كه همه براى مسائل علمى به كشورهاى اسلامى مراجعه كنند؟ اين آينده‌ى ممكنى است؛ همت كنيم، تلاش كنيم. اينها همه‌اش به بركت اسلام و به بركت انقلاب پيش مى‌آيد. نظام دينى اثبات كرد كه ميتواند سرعت و شتاب بيشترى داشته باشد.

روزي حلال و باز شدن درهاي رزق و روزي الهي بر روي انسان در گرو و علل و عواملي چند است كه در روايات معصومين(ع) به آنها اشاره شده است؛ از آن جمله: صله رحم، نيكي به پدر و مادر، دوري از كسالت و تنبلي، نماز و دعا، قرائت قرآن، توكل، شكر نعمت، استغفار، انفاق و عواملي ديگري از اين قبيل. در اين ميان يكي از عوامل وسعت روزي،« خوش خلقي» است.

امام صادق(ع) مي فرمايد: حسن خلق ريشه در دين دارد و سبب زياد كردن روزي است.
به تجربه هم ديده ايم كه انسان هاي خوش خلق، هيچ گاه در سختي هاي روزگار و معيشت و گذران زندگي، درمانده نشده اند و خداوند متعال به سبب همين ويژگي مثبت، آنان را از مشكلات رزق و روزي گذر داده است.

اخلاق اسلامي،ص۴۷.