سازمان زنان انقلاب اسلامي م 4
سازمان زنان انقلاب اسلامي م 6
سازمان زنان انقلاب اسلامي م 9
سازمان زنان انقلاب اسلامي م 12
سازمان زنان انقلاب اسلامي م13
سازمان زنان انقلاب اسلامي م 14
سازمان زنان انقلاب اسلامي 15
سازمان زنان انقلاب اسلامشهر
سازمان زنان انقلاب ساوجبلاغ
سازمان زنان انقلاب ورامين
در اسلام و به ويژهٔ آيين تشيع به نوروز به عنوان روزي خجسته نگاه شده است و بر گرامي داشتن آن تأكيد شده است. از ديدگاه شيعه، نوروز روز ظهور امام زمان است. در حديثي از امام صادق آمده است:
«روز نوروز همان روزي است كه خداوند در آن از بندگانش پيمان گرفت كه او را پرستش كنند و هيچ چيزى را شريك او ندانند و اين كه به پيامبران و اوليايش ايمان بياورند و آن نخستين روزي است كه خورشيد در آن طلوع كرده، و بادهاى باردار كننده در آن وزيده است و گلها و شكوفه‌هاى زمين آفريده شده است. و آن روزيست كه كشتى نوح(ع) به كوه جودى قرار گرفت. و آن روزى است كه در آن قومى كه از ترس مرگ از خانه‌هاى خود بيرون آمدند و آنها هزارها نفر بودند پس خداوند آنها را بميراند و سپس آنها را در اين روز زنده كرد. و آن روزيست كه جبرئيل بر پيامبر (ص) فرود آمد. و آن همان روزيست كه ابراهيم(ع) بتهاى قوم خود را شكست. و آن همان روزيست كه پيغمبر خدا، اميرالمومنين على(ع) را بر دوش خود سوار كرد تا بتهاى قريش را از بالاى خانه خدا به پائين انداخت و آنها را خرد كرد…»
"نوروز" يكي از كهن‌ترين جشن‌هاي به جا مانده از دوران باستان است. منشا و زمان پيدايش نوروز، به درستي معلوم نيست، اما اين جشن،تاريخچه اي سه هزار ساله دارد وكهن ترين آيين ملي در جهان به شمار مي‌رود.خاستگاه نوروز در ايران باستان است و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ايران نوروز را جشن مي‌گيرند. زمان برگزاري نوروز، در آغاز فصل بهار است. نوروز در ايران و افغانستان آغاز سال نو محسوب ميشود و در برخي ديگر از كشورها تعطيل رسمي است.
جشن نوروز از لحظه اعتدال بهاري آغاز ميشود. در دانش ستاره‌شناسي، اعتدال بهاري يا اعتدال ربيعي در نيم‌كره شمالي زمين به لحظه‌اي گفته ميشود كه خورشيد از صفحه استواي زمين مي گذرد و به سوي شمال آسمان مي‌رود. اين لحظه، لحظه اول برج حمل ناميده ميشود، و در تقويم هجري خورشيدي با نخستين روز (هرمز روز يا اورمزد روز) از ماه فروردين برابر است.
نياكان ما در شب عيد آتش مي‌افروختند و به شادي گرد آن نيايش مي‌كردند. گويند كه پس از اسلام در ايران رسم بر اين شد كه در آخرين چهارشنبه سال، پس از غروب آفتاب با چوب و كنده و خار در فضاي باز آتش افروزند و جشن گيرند؛ و هنوز پس از قرن‌ها، هر سال مردم با افروختن آتش و پريدن از روي آن و خواندن سرود و صرف نقل و آجيل و آش رشته مخصوص تا آخرين ساعات شب به شادماني سرگرم مي‌‌شوند.
آتش از زمان‌هاي دور مورد توجه بوده است. در قديم آتشكده‌هاي بزرگي در ايران ساخته بودند تا آتش – اين عنصر مقدسشان – را هميشه روشن و برپا نگاه دارند.
به خوبي پيداست در زماني كه نيروي اصلي در توليد نور، آتش بوده، روشن نگاه داشتن آتش و در نتيجه رهايي از سياهي و تيرگي و بهره‌مندي از نور و روشنايي چه اهميتي داشته است.افزون بر اين از روشنايي آتش در كار خبر رساني نيز استفاده مي‌‌شده است. بر فراز برج‌ها و بلندي‌ها آتش مي‌افروختند و به يكديگر پيام مي‌رسانيدند.
به جز بهره‌مندي از نور آتش و جنبه پيام رساني، آتش به سبب گرما و توليد حرارت در خانه و نيز استفاده در پخت و پز، كاربرد مفيدي داشته كه به موجب آن مقدس به شمار مي‌‌آمده؛ همچنين آتش به لحاظ پاك كنندگي و به عنوان نابود كننده آلودگي‌ها مورد توجه بوده است. بنابراين، آتش به لحاظ نور، گرما، خبر رساني، پاك كنندگي و به عنوان يكي از عناصر چهارگانه مقدس پيشينيان – آب، خاك، باد، آتش – در فرهنگ ايرانيان قديم اهميتي ويژه داشته است. اكنون نيز همچنان به صورت نمادين در جشن چهارشنبه سوري افروخته ميشود و مردم گرد آن به شادي سرگرم مي‌‌گردند.
اما واژه سوري يا سوريك به معني گل سرخ و گل سوري است و شايد به همين سبب است كه در چهارشنبه سوري خوانده ميشود: .سرخي تو از من… چهارشنبه روز سرخ، روز گل سرخ، روز افروختن آتش و شادماني مردم، و ستايش خداوند براي بهره‌مندي از اين نعمت است.
چنين گفت زرتشت:
” كه سوزانيد بدي را درآتش ، تا ز آتش برون آيد نيكي”
پس تو نيز چنين كن...
