تا يك بار ديگه دوست داشتن همديگر را تجربه كنيم.

(مائده 54)

برگرد، مطمئن برگرد، تا يك بار ديگر با هم باشيم.

(فجر 28-29)

من همانم كه وقتي مي ترسي به تو امنيت مي‌دهم.

 (قريش 3)

من همانم كه مي دانم در روز ،روحت چه جراحت هايي برمي دارد و در شب روحت را  در خواب به تمامي بازمي ستانم  تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگي برمي انگيزانم و تا مرگت كه به سويم بازگردي به اين كار   ادامه مي دهم.

(انعام  60)

 مرا  به ياد مي آوري ؟ من همانم كه بادها را مي فرستم تا ابرها را  در  آسمان پهن كنندو ابرها را پاره پاره  به هم فشرده مي كنم تا  قطره اي باران از  خلال آن ها بيرون آيد و به خواست من  به تو اصابت كند تا  تو فقط  لبخند بزني، و اين در حالي بود كه پيش از فرو افتادن آن قطره باران، نااميدي تو را پوشانده بود.

  (روم 48)

چه چيز جز بخشندگي ام  باعث شد تا مرا كه مي بيني خودت را بگيري؟

(انفطار 6) 

پس از اين سخن ديگر به كدام سخن مي خواهي ايمان بياوري؟

 (مرسلات 50)

  پس كجا مي روي؟

 (تكوير26)

غير از من  خدايي كه برايت خدايي كرده است ؟

 (اعراف 59) 

آيا من برنداشتم از دوشت باري كه مي شكست پشتت؟

(سوره شرح 2-3)

اين عادت ديرينه ات بوده است، هرگاه كه خوشحالت كردم از من روي گردانيدي و  رويت را آن طرفي كردي و هروقت سختي به تو رسيد از من نااميد شده‌اي.

(اسرا 83)

وقتي در تاريكي ها  مرا  به زاري خواندي كه اگر تو را برهانم  با من مي‌ماني، تو را از اندوه رهانيدم اما  باز مرا  با ديگري در عشقت شريك كردي .

(انعام 63-64)

تا زمين با  آن فراخي بر تو تنگ آمد  پس حتي از خودت هم به تنگ آمدي و يقين كردي كه هيچ پناهي جز من نداري، پس من به  سوي تو بازگشتم تا تو نيز به سوي من بازگردي ، كه من مهربان ترينم در بازگشتن.

(توبه 118)

پس چون مشكلات از  بالا و پايين آمدند و چشمهايت از وحشت فرورفتند و تمام وجودت لرزيد چه لرزشي، گفتم كمك هايم در راه است و چشم دوختم ببينم كه باورم ميكني اما به من گمان بردي چه گمان هايي .

( احزاب 10)

و اين در حالي  بود كه حتي مگسي را نمي توانستي و نمي تواني بيافريني و اگر مگسي از تو چيزي بگيرد نمي تواني از او پس بگيري .

 (حج 73) 

و  مرا به مبارزه طلبيدي و چنان متوهم  شدي كه گمان بردي  خودت بر همه چيز  قدرت داري.

 (يونس 24)

و با خشم رفتي و فكر كردي هرگز بر تو  قدرتي نداشته ام

(انبيا 87)

  و هيچ پيامي از پيام هايم به تو نرسيد مگر از آن روي گردانيدي.(انعام 4)

افسوس كه هر كس را به تو فرستادم تا به تو بگويم دوستت دارم و راهي پيش پايت بگذارم او را به سخره گرفتي.

(يس 30)

سوگند  به  روز  وقتي  نور مي گيرد  و به شب  وقتي آرام  مي گيرد كه من نه تو را رها  كرد ه‌ام و نه با  تو دشمني كرده‌ام.

( ضحي 1-2)