آري، در حديثي از امام حسن مجتبي^{‏عليه السلام} روايت شده كه فرمود: «الأئمّة بعد رسول اللَّه‏^{صلي الله عليه وآله} اثني عشر من صلب أخي الحسين ومنهم مهديّ هذه الأمّة» ؛ ^[1]  «امامان بعد از رسول خدا^{صلي الله عليه وآله} دوازده نفرند، (نه نفر از آنان) از صلب برادرم حسين است، و از آنان مهدي اين امت است.»

صدوق‏^{رحمه الله} به سندش از امام حسين^{‏عليه السلام} نقل كرده كه فرمود: «في التاسع من ولدي سنّة من يوسف وسنّة من موسي بن عمران وهو قآئمنا أهل البيت يصلح اللَّه تبارك وتعالي أمره في ليلة واحدة» ؛ ^[2]  «در نهمين از فرزندانم سنّتي از يوسف و سنتي از موسي بن عمران^{‏عليه السلام} است. او قائم ما اهل بيت است. خداوند متعال امر او را در يك شب اصلاح خواهد نمود.»

و نيز از آن حضرت روايت شده كه فرمود: «قآئم هذه الأمّة هو التاسع من ولدي وهو صاحب الغيبة وهو الّذي يقسم ميراثه وهو حيّ» ؛ ^[3]  «قائم اين امت همان نهمين از فرزندان من است، و اوست صاحب غيبت. و اوست كسي كه ميراث او در حالي كه زنده است تقسيم مي‏شود.»

عبدالرحمن بن سليط از امام حسين^{‏عليه السلام} نقل كرده كه فرمود: «ومنّا اثني عشر مهديّاً، أوّلهم أمير المؤمنين عليّ بن أبي طالب وآخرهم التاسع من ولدي وهو القآئم بالحقّ، يحيي اللَّه به الأرض بعد موتها...» ؛ ^[4]  «از ما دوازده مهدي است كه اول آنها اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب و آخر آنها نهمين از فرزندانم مي‏باشد، و اوست امام قائم به حق كه خداوند زمين را به واسطه او بعد از هلاكتش زنده خواهد گردانيد...».

[1] بحارالأنوار، ج 36، ص 383، ح 1.

^[2] كمال‏الدين، ص 317؛ بحارالأنوار، ج 51، ص 132و133.

^[3] همان.

^[4] همان.

اصبغ بن نباته مي‏گويد: «أتيت أمير المؤمنين^{‏عليه السلام} فوجدته متفكّراً ينكت في الأرض، فقلت: يا أمير المؤمنين! ما لي أراك متفكّراً تنكت في الأرض، أ رغبةً منك فيها؟ فقال: لا واللَّه ما رغبتُ فيها ولا في الدنيا يوماً قطّ، ولكنّي فكّرتُ في مولودٍ يكون من ظهري الحادي عشر من ولدي، وهو المهديّ الّذي يملأ الأرض عدلاً وقسطاً كما ملئت جوراً وظلماً، تكون له غيبة وحيرة يضلّ فيها أقوام ويهتدي فيها آخرون...» ؛ ^[1]  «خدمت اميرالمؤمنين^{‏عليه السلام} رسيدم، ديدم كه در فكر فرو رفته و با چوب دستي بر زمين مي‏زند. عرض كردم: اي اميرالمؤمنين! چه شده كه شما را متفكر مي‏بينم و چوب در زمين فرو مي‏بريد، آيا در آن رغبتي پيدا كرده‏ايد؟ حضرت فرمود: نه به خدا سوگند، من حتّي يك روز به زمين و دنيا رغبت ننمودم، ولي در مولودي فكر مي‏كردم كه از پشت من است، او يازدهمين فرد از اولاد من است. او مهدي‏اي است كه زمين را پر از عدل خواهد كرد آن گونه كه از جور و ظلم پر شده باشد. از براي او حيرت و غيبتي است كه اقوامي در آن گمراه و گروهي نيز در آن هدايت مي‏يابند...».

[1] كافي ج 1، ص 338، ح 7؛ كمال الدين، ص 289.

آري، از 107 حديث شهادت به ولادت آن حضرت از ناحيه رسول خدا^{صلي الله عليه وآله} استفاده مي‏شود. ابن عباس از رسول خدا^{صلي الله عليه وآله} نقل كرده كه فرمود: «إنّ اللَّه تبارك وتعالي أطلع إلي الأرض أطلاعه فاختارني منها فجعلني نبيّاً، ثم أطلع الثانية فاختار منها عليّاً فجعله إماماً، ثم أمرني أن اتّخذه أخاً ووليّاً ووصيّاً وخليفةً ووزيراً، فعليّ منّي وأنا من عليّ وهو زوج ابنتي وأبو سبطي الحسن والحسين. ألا وأنّ اللَّه تبارك وتعالي جعلني وإيّاهم حججاً علي عباده وجعل من صلب الحسين أئمّة يقومون بأمري ويحفظون وصيّتي، التاسع منهم قآئم أهل بيتي ومهديّ أمّتي، أشبه الناس بي شمائله وأقواله وأفعاله، يظهر بعد غيبة طويلة وحيرة مضلّة...» ؛ ^[1]  «خداوند تبارك و تعالي توجّهي بر زمين كرد و مرا انتخاب نمود و من را نبي قرار داد سپس بار دوم توجهي كرد و علي را از روي زمين انتخاب نمود و او را امام قرار داد و مرا امر نمود كه او را برادر و وليّ و وصيّ و خليفه و وزير خود قرار دهم، پس علي از من و من از علي‏ام، او شوهر دختر من و پدر دو نوه‏ام حسن و حسين است. آگاه باشيد! كه خداوند تبارك و تعالي من و آنان را حجت‏هايي بر بندگانش قرار داده است. و از صلب حسين اماماني قرار داد كه به امر من قيام كرده و وصيت مرا حفظ خواهند نمود. نهمين از آنها قائم اهل بيت من و مهدي امّت من است. شبيه‏ترين مردم به من در شمايل و اقوال و افعال است. بعد از غيبت طولاني و حيرت گمراه كننده ظهور مي‏كند...».

در شب جمعه ، نيمه شعبان سال 255يا 256هجري بود پس از اينكه دو قرن و اندي از هجرت پيامبر ( ص ) گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادي ( ع ) و امام يازدهم حضرت عسكري ( ع ) رسيد ، كم كم در بين فرمانروايان و دستگاه حكومت جبار ، نگراني هايي پديد آمد . علت آن اخبار و احاديثي بود كه در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسكري ( ع ) فرزندي  تولد خواهد يافت كه تخت و كاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد كرد و عدل و داد را جانشين ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود . در احاديثي كه بخصوص از پيغمبر ( ص ) رسيده بود ، اين مطلب زياد گفته شده و به گوش زمامداران رسيده بود   در اين زمان يعني هنگام تولد حضرت مهدي ( ع ) ، معتصم عباسي  ، هشتمين خليفه عباسي   ، كه حكومتش از سال 218هجري آغاز شد ، سامرا ، شهر نوساخته را مركز حكومت عباسي   قرار داد اين انديشه - كه ظهور مصلحي پايه هاي حكومت ستمكاران را متزلزل مي نمايد و بايد از تولد نوزادان جلوگيري كرد ، و حتي مادران بيگناه را كشت ، و يا قابله هايي را پنهاني به خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند - در تاريخ نظايري دارد . در زمان حضرت ابراهيم ( ع ) نمرود چنين كرد . در زمان حضرت موسي ( ع ) فرعون نيز به همين روش عمل نمود . ولي خدا نخواست . همواره ستمگران مي خواهند مشعل حق را خاموش كنند ، غافل از آنكه ، خداوند نور خود را تمام و كامل مي كند ، اگر چه كافران و ستمگران نخواهند در مورد نوزاد مبارك قدم حضرت امام حسن عسكري ( ع ) نيز داستان تاريخ به گونه اي   شگفت انگيز و معجزه آسا تكرار شد   امام دهم بيست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و سپس امام يازدهم ( ع ) نيز در آنجا زير نظر و نگهباني حكومت به سر مي برد به هنگامي كه ولادت ، اين اختر تابناك ، حضرت مهدي ( ع ) ، نزديك گشت ، و خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پديد آمدن اين نوزاد جلوگيري كنند ، و اگر پديد آمد و بدين جهان پاي  نهاد ، او را از ميان بردارند   بدين علت بود كه چگونگي احوال مهدي   ، دوران حمل و سپس تولد او ، همه و همه ، از مردم نهان داشته مي شد ، جز چند تن معدود از نزديكان ، يا شاگردان و اصحاب خاص امام حسن عسكري ( ع ) كسي او را نمي ديد . آنان نيز مهدي  را گاه بگاه مي ديدند ، نه هميشه و به صورت عادي.

يكي از بارزترين خصوصيات حضرت مهدي موعود(عج) اين است كه حكومت عدل جهاني به رهبري آن حضرت و با حضور و همّت و نقش آفريني «مستضعفان» تشكيل مي شود. اين خصوصيت، همان است كه در كلام و پيام امام خميني رحمه الله ، بسيار مورد توجّه بود وا يشان به صورت مكرّر با تعبيراتي از قبيل مستضعفان، محرومان، پابرهنه ها و گودنشين ها از اين قشر مهم، ولي فراموش شده، ياد مي كردند و بر ضرورت خدمت به آنها تاكيد مي نمودند. از همين روست كه روز نيمه شعبان «روز جهاني مستضعفان» نام گرفته است.

وظيفه مسلمانان در قبال مستضعفان فلسطين

امروزه ملّت مظلوم فلسطين مصداق بارز «مستضعف»اند. بنابراين بر همه مسلمانان جهان است كه به ياري جوانان مظلوم، اما غيور، فلسطين بشتابند و آنان را در مسير رسيدن به آرمان بلندشان ياري رسانند. امام خميني، اين پيشواي مظلومان و مستضعفان جهان، در اين باره چنين مي فرمايند: «اكنون كه مسلمانان انقلابي و شجاع فلسطين با همتي عالي و با آواي الهي از معراجگاه رسول ختمي مرتبت، صلّي اللّه عليه وآله وسلّم، خروش برآورده و مسلمانان را به قيام و وحدت دعوت نموده اند و در مقابل كفرجهاني نهضت نموده اند، با كدام عذر در مقابل خداوند قادر و وجدان بيدار انساني مي توان در اين امر اسلامي بي تفاوت بود؟ اكنون كه خون جوانان عزيز فلسطين ديوارهاي مسجدقدس را رنگين كرده است و در مقابل مطالبه حق مشروعشان از مشتي دغل باز با مسلسل جواب شنيده اند، براي مسلمانان غيرتمند عار نيست كه به نداي مظلومانه آنان جواب ندهند و هم دردي خود را با آنان اظهار نكنند؟»