آيت الله محمد صدوقي در سال 1327 هجري قمري، در خانواده اي روحاني در يزد متولد شد. در سن 7 سالگي پدر و در سن 9 سالگي مادرش را از دست داد و از آن پس تحت سرپرستي پسر عمويش، آميرزا محمد كرمانشاهي به تحصيل علوم ديني مشغول شد و شرح لمعه را در مدرسه عبدالرحيم خان يزد آموخت.

اجداد

پدرش مرحوم آقاميرزا ابوطالب يكي از روحانيون معروف اين استان بود. ايشان ، فرزند مرحوم ميرزا محمدرضا كرمانشاهي يكي از علما و بزرگ اين استان بود و ايشان هم فرزند آخوند ملامحمد مهدي كرمانشاهي بودند.

سال ورود آخوند ملا محمد مهدي به يزد، روشن نيست چرا كه ايشان بوسيله فتحعلي شاه از كرمانشاه به يزد تبعيد شدند. تنها مدركي كه براي صدوقي بودن  وي است  اين كه از نواده هاي مرحوم صدوق بزرگ مي باشند.

وي در لوح قبرشان اين جمله هست«الذي كان بالصدق نطوق كيف و هو من نسل الصدوق» كسي كه به صدق و راستگوئي سخن گفت چگونه چنين نباشد و حال آن كه او از نسل صدوق مي باشد. و به اين جهت نيز شهرت ما صدوقي مي باشد.

آغاز مبارزه

درسال 1349 به قم هجرت كرد و 21 سال در قم اقامت گزيد. اقامتش در آن شهر ششمين سال حكومت رضاخان و اوج فشار بر روحانيون و مذهبيون مصادف گشت.

ايشان از بدو ورود به قم هم صحبتي امام را برگزيده و گاه در تمام شبانه روز با ايشان بود. شهيد صدوقي از طرفداران جدي فدائيان اسلام بوده منزل ايشان پناهگاه شهيد نواب صفوي و يارانش بود. او در عين اينكه به تدريس اشتغال داشت تحصيل هم مي كرد و گاه براي امرار معاش خود در منطقه عباس آباد قم به كشاورزي مي پرداخت. ايشان در پي درخواستهاي مكرر مردم يزد به اين شهر مهاجرت كرد و مورد استقبال بي نظير مردم قرار گرفت. با ورود به يزد حوزه درس تشكيل داده و خدمات عمراني بسياري داد. از سال(41 تا 43)ش. به عنوان عنصري مبارز نقش هماهنگ كننده روحانيون و مردم، با اقدامات امام را بر عهده داشت.

پس از تبعيد امام مبارزات وسيعي را آغاز كرد. بيانيه و اطلاعيه مي داد و به همراه اطلاعيه هاي امام به شهرهاي ديگر مي فرستاد و مردم و علما را به مبارزه دعوت مي كرد. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايشان براي تدوين قانون اساسي راهي مجلس خبرگان شدند و پس از آن به عنوان نماينده امام و امام جمعه به شهر يزد رفتند. درايت و مديريت ايشان باعث شد استان يزد از كمند توطئه ها دور بماند. ايشان در برهم چيدن خانه هاي تيمي منافقين نقش به سزايي داشتند. با وجود كبر سن در جبهه حضور مي يا فتند و باعث شور و نشاط در جبهه ها مي شدند. حضور ايشان در عمليات بيت المقدس و فتح خرمشهر هميشه در يادها زنده است. سرانجام در روز يازدهم تيرماه سال 1361ش. با لبان روزه در سن 75 سالگي در محراب عبادت (نمازجمعه) به دست منافقين كوردل به شهادت رسيد.