پاسخ گويي به پرسش هاي فكري و فرهنگي افراد، جلوه اي ارزشمند از ابعاد شخصيتي حضرت فاطمه است. اين ويژگي چشم گيرْ در زماني نمايان مي شد كه زنان را نه تنها فردي هم چون ديگر افراد نمي انگاشتند، بلكه انسان نيز نمي دانستند و دختران را مايه ننگ و سرافكندگي خانواده مي شمردند. او، هم به امور خانه مي پرداخت و هم مرجع علوم و معارف الهي بود. از نظر علمْ جُز با امام معصوم قابل سنجش نبود و از نظر اخلاق و برخوردها، بايد وي را با پدر بزرگوارش مقايسه نمود. آن حضرت روش برخورد با مردم، به خصوص كساني را كه در حوزه دين ابهاماتي داشتند، از پدرش آموخته بود.