اي پاسداران حريم عشق! مگر مي­توان بي نام و ياد شما در فرهنگ لغات اين سرزمين، به مفهوم آزادي و رهايي رسيد؟!

آتشفشان غيرتتان، چراغ و روشنايي مرزهايي است كه جز گام­هاي آشنايتان، بيگانه اي را به خود نخواهد ديدكه نقطه اشتراك شما با حسين، آزادگي است.

شهادت، معبري است كه از مسير تو آغاز مي­شود، با تو همراه است و به تو مي­رسد. بيهوده نيست نقش پلنگ لباس تو، آن هنگام كه روحي رشيد را چون تو دربرمي­گيرد؛ زيرا رشادت، برازنده شهادت است و رساندن پرچم قيام حسين به انقلاب مهدي(عج)، رسالتي است كه شايستگي شما بر دوشتان نهاده است. طلوع سپيده نامتان در موسم ميلاد فرزند علي(ع) چه زيباست!

مبارك باد روز پاسدار؛ روز آنان كه با پروانه حضورشان به دور شمع وطن، غيرتي حسيني را از كربلا تا قلّه­هاي دماوند به دوش مي­كشند.